ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ Ν. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ
Ευτυχήσαμε να παρακολουθήσουμε δυο μουσικές εκδηλώσεις το Σαββατοκύριακο ( 2 – 3 Απριλίου ε.ε. ) Μία στο Μεσολόγγι και μια στο Αγρίνιο, στις δυο γειτονικές κι αδελφές πόλεις του Νομού μας. Μια διαφορά ανάμεσα στις δυο εκδηλώσεις. Στο Αγρίνιο πιο άνετη η εφαρμογή του προγράμματος. Είναι κατανοητό. Η μουσική ομάδα βρέθηκε στο χώρο της στο οικοσύστημά της. Γι αυτό πιο άνετη. Πιο βολική. Κι ακόμα έγινε μια αναστροφή στη σειρά των σκηνών. Στο Αγρίνιο άρχισε από εκεί που τελείωσε στο Μεσολόγγι. Είναι κι αυτό ένα τέχνασμα αισθητικό. Ένα παιχνίδι του μυαλού που λέει ο ποιητής. Κι η εκδήλωση στο Μεσολόγγι είχε τις χάρες της. Ήταν πλουσιότερη σε συμμετοχή. Η ομάδα μου φάνηκε πιο πληθωρική. Ήταν η αίσθηση της ανάγκης να ισοφαρίσουν με αντιπροσφορά ισοδύναμη. Είναι φιλότιμος ο Ρωμιός! Και οι δύο εκδηλώσεις συγκλίνουν σε ένα κέντρο. Το κέντρο των ενδιαφερόντων του Συλλόγου μας, που είναι η ίδρυση Στέγης δια βίου διαμονής κι εκπαιδεύσεως αυτιστικών ατόμων του Νομού μας πρωταρχικά και παραπέρα. Ανάλογα με τις δυνατότητες υποδοχής. Η δυστυχία δεν έχει εντοπιότητα. Δεν περιορίζεται από συντεχνιακές αποκλειστικότητες.
Από τις δυο εκδηλώσεις ήρθε στο φτωχό μας βαλάντιο κι ποιο ποσό. Υπήρξε πιο περισσότερο από τις προβλέψεις μας. Είναι πάντα πολλά αυτά, που προσφέρει η αγάπη. Μαζί με το χρήμα προσφέρει κι τη ζεστασιά της. Μας συγκινεί η ανταπόκριση του κόσμου. Σε τέτοιες προσπάθειες συναντάμε: διστακτικούς. Με κριτικές παρεμβάσεις, αλλά ανέξοδες. Υπάρχει όμως ένας ωραίος κόσμος, που κινείται στη σκιά του και προσφέρει αθόρυβα. Είναι δυνατός αυτός ο κόσμος! Περιμένει την ώρα του. Η Διευθύντρια του Μουσικού Γυμνασίου Αγρινίου, από την πρώτη στιγμή, έχει το μέρος της στην προσπάθεια. Καθώς και οι Καθηγητές επίσης κι όλα τα χαριτωμένα παιδιά της χορωδίας. Τους εύχομαι υγεία. Εργασία δημιουργική. Μας έδωσαν να καταλάβουμε ότι κάθε γενναία πράξη ενέχει μέσα της την αρχοντιά μιας γεμάτης ψυχής. Να μου επιτραπεί ένα σχόλιο δασκαλικό. Δε μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό. Στο τέλος της γιορτής περιδιαβάσαμε τους χώρους του Διδακτηρίου. Η εσωτερική διάταξη, η όλη οργάνωση, το καλλιτεχνικό αίσθημα, σε ένα συνταίριασμα αρμονικό συνθέτουν αυτό το θαύμα που λέγεται. Πειραματικό Γυμνάσιο Αγρινίου. Θα πρόσθετα όλου του Νομού. Θα έλεγα και παραπέρα. Η μουσική δε γίνεται ιδιοκτησία. Οι Άγγλοι λένε: Τέτοια να γίνονται κάθε μέρα! Τέλος η παρουσία του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτης μας στις εκδηλώσεις έδωσε νοηματικό βάρος σ’ αυτές και φανέρωσε ότι ολόψυχα αγκαλιάζει το σκοπό μας.
Για το Σεβ. Πρόεδρο μας, το Συμβούλιο
ο Γεν. Γραμματέας
Κώστας Ν. Δημόπουλος
Ευτυχήσαμε να παρακολουθήσουμε δυο μουσικές εκδηλώσεις το Σαββατοκύριακο ( 2 – 3 Απριλίου ε.ε. ) Μία στο Μεσολόγγι και μια στο Αγρίνιο, στις δυο γειτονικές κι αδελφές πόλεις του Νομού μας. Μια διαφορά ανάμεσα στις δυο εκδηλώσεις. Στο Αγρίνιο πιο άνετη η εφαρμογή του προγράμματος. Είναι κατανοητό. Η μουσική ομάδα βρέθηκε στο χώρο της στο οικοσύστημά της. Γι αυτό πιο άνετη. Πιο βολική. Κι ακόμα έγινε μια αναστροφή στη σειρά των σκηνών. Στο Αγρίνιο άρχισε από εκεί που τελείωσε στο Μεσολόγγι. Είναι κι αυτό ένα τέχνασμα αισθητικό. Ένα παιχνίδι του μυαλού που λέει ο ποιητής. Κι η εκδήλωση στο Μεσολόγγι είχε τις χάρες της. Ήταν πλουσιότερη σε συμμετοχή. Η ομάδα μου φάνηκε πιο πληθωρική. Ήταν η αίσθηση της ανάγκης να ισοφαρίσουν με αντιπροσφορά ισοδύναμη. Είναι φιλότιμος ο Ρωμιός! Και οι δύο εκδηλώσεις συγκλίνουν σε ένα κέντρο. Το κέντρο των ενδιαφερόντων του Συλλόγου μας, που είναι η ίδρυση Στέγης δια βίου διαμονής κι εκπαιδεύσεως αυτιστικών ατόμων του Νομού μας πρωταρχικά και παραπέρα. Ανάλογα με τις δυνατότητες υποδοχής. Η δυστυχία δεν έχει εντοπιότητα. Δεν περιορίζεται από συντεχνιακές αποκλειστικότητες.
Από τις δυο εκδηλώσεις ήρθε στο φτωχό μας βαλάντιο κι ποιο ποσό. Υπήρξε πιο περισσότερο από τις προβλέψεις μας. Είναι πάντα πολλά αυτά, που προσφέρει η αγάπη. Μαζί με το χρήμα προσφέρει κι τη ζεστασιά της. Μας συγκινεί η ανταπόκριση του κόσμου. Σε τέτοιες προσπάθειες συναντάμε: διστακτικούς. Με κριτικές παρεμβάσεις, αλλά ανέξοδες. Υπάρχει όμως ένας ωραίος κόσμος, που κινείται στη σκιά του και προσφέρει αθόρυβα. Είναι δυνατός αυτός ο κόσμος! Περιμένει την ώρα του. Η Διευθύντρια του Μουσικού Γυμνασίου Αγρινίου, από την πρώτη στιγμή, έχει το μέρος της στην προσπάθεια. Καθώς και οι Καθηγητές επίσης κι όλα τα χαριτωμένα παιδιά της χορωδίας. Τους εύχομαι υγεία. Εργασία δημιουργική. Μας έδωσαν να καταλάβουμε ότι κάθε γενναία πράξη ενέχει μέσα της την αρχοντιά μιας γεμάτης ψυχής. Να μου επιτραπεί ένα σχόλιο δασκαλικό. Δε μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό. Στο τέλος της γιορτής περιδιαβάσαμε τους χώρους του Διδακτηρίου. Η εσωτερική διάταξη, η όλη οργάνωση, το καλλιτεχνικό αίσθημα, σε ένα συνταίριασμα αρμονικό συνθέτουν αυτό το θαύμα που λέγεται. Πειραματικό Γυμνάσιο Αγρινίου. Θα πρόσθετα όλου του Νομού. Θα έλεγα και παραπέρα. Η μουσική δε γίνεται ιδιοκτησία. Οι Άγγλοι λένε: Τέτοια να γίνονται κάθε μέρα! Τέλος η παρουσία του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτης μας στις εκδηλώσεις έδωσε νοηματικό βάρος σ’ αυτές και φανέρωσε ότι ολόψυχα αγκαλιάζει το σκοπό μας.
Για το Σεβ. Πρόεδρο μας, το Συμβούλιο
ο Γεν. Γραμματέας
Κώστας Ν. Δημόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου